Het uitbreken van de pandemie visualiseer ik voor mijzelf als een gebroken cirkel. Het voelt als een complete reset van het leven, van mijn hoofd en van mijn hart. Ik beschrijf het voor mezelf alsof ik in de afgelopen weken door verschillende fasen ben gegaan. Mijn gevoel in iedere fase heb ik met een schilderij uitgebeeld. Emotions in painting.
Consternación – Verbijstering
In de eerste fase ben ik ontzet, verbijsterd. Ik kan nog helemaal niet reageren met mijn hoofd, alleen met mijn hart. Ik vraag mijzelf alleen maar af, wat overkomt ons nu?
Pandemia I – Consternación
Contemplación – Overpeinzing
In de hierop volgende fase zet de ontzetting zich om in onzekerheid. Het verstand krijgt meer ruimte van het hart. Mijn hoofd begint te malen. Ik sta als bevroren stil en vraag me af waarom dit gebeurt.
Pandemia II – Contemplación
Conciliación – Verzoening
In deze fase probeer ik met mijn verstand invulling te geven aan de nieuwe situatie, maar mijn hart voelt nog niet verbonden met het fenomeen. Veel thuis blijven en buiten afstand houden is het devies. Hoe kan ik hiermee omgaan, is de vraag die mij vooral bezig houdt.
Pandemia III – Conciliación
Consentimiento – Acceptatie
In deze laatste fase accepteer ik mijn emoties over de nieuwe situatie met hart en verstand. Een nieuwe kijk op de wereld ontrekt zich aan de mistbanken van afgelopen weken. De eerste zonnestralen vallen weer binnen. Het voelt als een nieuw begin. Ik heb hoop. Dat we met respect en liefde omgaan met mensen, dieren en natuur. De cirkel is weer rond.
Pandemia IV – Consentimiento